En het eindigde hiermee, dat het allen gewone mensen waren, gelijke mensen als wij, met dezelfde gebreken, alleen begenadigd, zoals elk kind des Heeren begenadigd wordt.

Zeven jaar later, we waren toen 49, werden we met Paulus opgenomen in de derde hemel. We hebben daar onuitsprekelijke dingen gezien, die ons niet betamen uit te spreken. En daar werd het werk Gods door de Zoon aan de Vader voorgedragen en vroeg de Zoon: "Vader, hier kom Ik met het kind dat Gij Mij gegeven hebt, het was het Uwe, Gij hebt het Mij gegeven. Heb Ik het werk er goed aan gedaan?" En toen viel het welbehagen des Vaders in het hart van de Zoon en tegelijkertijd in ons, en we vroegen:

Als Ds. Van Dijk daarna weer wordt meegenomen in het maatschappelijk leven, zegt hij huilende: "Heere, nu word ik weer in het natuurlijke leven geplaatst, maar mag ik dan niet voor goed boven komen?" En als antwoord hoort hij dan: "We zouden je net zo graag boven hebben als gij nu naar boven wilt komen, maar we hebben nog wat werk voor je en dat is de volmaking, de voltooiing en de volvoering der Kerk."

Op 49-jarige leeftijd ontvangt hij zijn zending uit Spreuken 22 vers 17 t/m 21:""Neig uw oor en hoor de woorden der wijzen, en stel uw hart tot mijne wetenschap. Want het is lieflijk als gij die in uw binnenste bewaart; zij zullen tezamen op uwe lippen gepast worden. Opdat uw vertrouwen op de Heere zij, maak ik u die heden bekend; gij ook maak ze bekend. heb ik u niet heerlijke dingen geschreven van allerlei raad en wetenschap? Om u bekend te maken de zekerheid van de redenen der waarheid, opdat gij redenen der waarheid antwoorden mocht degenen die u zenden".

Van Dijk niet lang geweest. Als hij in 1940 in Utrecht voor een ernstige operatie in het ziekenhuis ligt, komt de Heere hem opdracht te geven naar Den Haag te gaan, naar een mystiek lichaam, met deze woorden: "hef dan een gebed op voor het overblijfsel wat gevonden wordt, want de kinderkens zijn aan de geboorte gekomen en er is geen kracht om te baren." En dan, op 11 juni 1940 preekt Ds. Van Dijk voor het eerst in Den Haag. In het Volksgebouw op de Prinsegracht. Slechts voor korte duur. In de zomer van 1940 verhuisde men naar de Gaslaan. Men zag er eerst niet veel in omdat het vroeger een café geweest was en het er erg armoedig uitzag. Weliswaar stonden er nu banken in maar er moest veel aan opgeknapt worden. De dominee zag er ook niet veel in, maar hij moest. Sommige kerkbezoekers, die het te min vonden, bleven er om weg. Anderen kwamen er weer voor in de plaats en mede door de dreiging van allerlei gevaren in de oorlog en de evacuatie van vele Scheveningers naar Den Haag werd de kerkzaal te klein. In het voorjaar van 1944 vond men een grotere kerkzaal in de aula van het voormalig Schoolmuseum in de Hemsterhuis­straat. Eind 1944 keerde men weer terug naar de Gaslaan. Wel deed Ds. Van Dijk in de Kersttijd van 1946 enige preken in de Lutherse Kerk, maar daarna is hij niet meer uit de Gaslaan weggegaan. Vanuit Den Haag bediende hij de gemeenten van Haarlem, Leiden, Scheveningen, Delft, Oud-­Beijerland, Rotterdam-Noord en Zuid. Op zondag was hij echter altijd in zijn eigen gemeente. Slechts één keer heeft hij elders gepreekt. Op zondag 16 mei 1943 bevestigde hij Ds. F. Kraaijeveld in de gemeente van Kralingseveer. Volgens zijn eigen zeggen werd hij gewaar dat dit niet in de gunst des Heeren was. Hij heeft het daarom nooit meer gedaan. In deze gemeente had Ds. Kars gestaan, die door de Duitsers gefusilleerd was op de Leusderheide. Door de moeilijkheden van de oorlog wilde de kerkenraad nu hun nieuwe predikant op zondag laten bevestigen "vanwege den arbeid der Gemeenteleden en het te vroeg 's avonds binnen te moeten zijn, namelijk om 8 uur."

Ook heeft hij op maandag 2 juni (waarschijnlijk 2e Pinksterdag) 1941 te Monster Ds. A.P. Lucas tot predikant bevestigd.

Dat het welzijn van de gemeente bij hem zeer hoog stond moge blijken uit het volgende. De huurovereenkomst van het kerkgebouw stond op naam van Ds. E. van Dijk. Hem was aangezegd, dat de gemeente het bij zijn overlijden moest ontruimen. Derhalve werd in juni 1970 op zijn advies besloten, het gebouw met bijbehorende bovenwoningen te kopen. Hoewel het zogenaamde kerkbouwfonds lang niet toereikend was voor deze aankoop, werd het ontbrekende bedrag door hem uit eigen middelen geschonken. Ook heeft hij een bibliotheek aangekocht ten behoeve van preeklezen voor het geval de gemeente geen voorganger zou hebben en voor het uitlenen aan langdurig zieken. Toen hij op het eind van zijn leven niet meer in staat was zondags tweemaal te preken, verzocht hij wijlen Ds. H. Visser Mzn. voor te gaan in de Dienst des Woords. Dit heeft Ds. Visser ongeveer een half jaar mogen doen. Ook leidde hij nog een trouwdienst op 31 oktober 1969. Een beroep werd op hem uitgebracht. Hij kon maar niet beslissen. Op zondag 11 januari 1970 preekte hij nog in de gemeente. Het was de bedoeling dat hij woensdagavond weer zou voor gaan. Hij nam afscheid met "En we hopen tot woensdag". Maar door een hartinfarct getroffen mocht hij op dinsdag 13 januari 1970 het tijdelijke met het eeuwige verwisselen.